Hükümetler vergilerden daha fazla para harcadığında açık bir durumu vardır. Bu açıkla başa çıkmak için bazı süslü defter tutma işlemlerini yürütmektedir. Hükümetler çeşitli ajanslardan oluşur, bu nedenle diğer ajanslar Hazine Bakanlığı’ndan para ister. Eğer yeterli parası yoksa, Hazine Bakanlığı bir IOU (Devlet Tahvili olarak adlandırılır) ihraç eder.
Hazine bonoyu (teorik olarak hükümetin bir parçası olmayan) Federal Rezerv’e verir. FED, tahvil için Hazine’ye bir çek yazar. Daha sonra tahvili daha küçük tahvillere ayırır ve bireysel bankalara satar.
Bankalar daha sonra bunları bireysel yatırımcılara ve yatırımcı gruplarına (yatırım fonları vb.) satarlar.
Para Yaratmanın Başka Bir Yolu
Federal Rezerv’e ek olarak, basitçe bir çek yazarak ticari bankacılık sistemi Kesirli Rezerv Sistemi yoluyla da para yaratabilir. İnsanlar ne zaman para ödünç alırsa, bankalar aslında hiçlikten para yaratıyor.
Varlıkları 15.2 milyon Dolar ‘dan az olan bankaların rezerv bulundurması zorunlu değildir. Varlıkları 110.2 milyon Dolar ‘dan az ancak 15.2 milyon $’ dan fazla olan bankaların % 3’lük rezerv koşulu vardır ve 110.2 milyon $ ‘ın üzerinde varlığı olan bankaların % 10’luk rezerv koşulu vardır.
Fikir temelde herkesin bankaya kaçmayacağı ve tüm paralarını bir kerede çıkarmak istemeyeceğidir. Bankaların bu talepleri karşılamak için sadece bir kısmını el altında tutması gerekiyor. Paranın geri kalanı kar elde etmek için ödünç verilebilir. İlk bakışta, bunun nasıl para yarattığını merak edebilirsiniz.
Kesirli Rezerv Nasıl Para Yaratır?
Büyük bir bankaya 10.000 Dolar yatırdığınızda, bunun % 90’ını ödünç alabilirler, bu yüzden geri dönerler ve 9.000 dolar ödünç alırlar. Yani paranızın borçluya sanki onlardan bir şey almışsınız gibi gittiğini düşünebilirsiniz.
Ancak durum böyle değil. Bir şey satın alsaydınız, bir şeyiniz ve paranız olmazdı. Ancak bu durumda, paranız hala var (bankadan bir IOU olarak) ve borçlunun da bankadan kredi olarak parası var.
Ama burada bitmiyor. Borçlu daha sonra 9.000 doları bir komşuya götürür ve kullanılmış bir araba alır. Komşu bu parayı alıp bankaya koyar. Banka daha sonra 9.000 Dolar veya 8.100 Dolar’ın % 90’ını kredilendirir. Ve döngü 7.290 Dolar ve 6.561 Dolar ve 5.904.90 Dolar ve daha fazla yaratmaya devam eder.
FED Para Arzını Nasıl Kontrol Ediyor?
Gördüğümüz gibi, FED ya bir çek yazarak para basabilir ya da Kesirli Rezerv Gereksinimini ayarlayabilir. Gereksinimi % 10’dan % 3’e düşürürlerse, çarpma faktörünü etkili bir şekilde üçe katlarlardı. Ancak, daha riskli yatırımlar yapıldıkça tüm ekonominin başarısız olma olasılığını da artıracaklardı.
FED
Başka bir sorun da, çarpmanın riskten kaçınma nedeniyle hiç gerçekleşmeyebilmesidir. 2008 yılındaki krizden sonra bankalar borç vermek istemiyorlar ve borçlular borç almak istemiyorlardı. Dolayısıyla borçlanma olmaması, kesirli rezerv çoğalması anlamına gelmiyor. Ekonomistler buna String’e basmak diyorlar.
Dolayısıyla FED ekonomiye para enjekte etmenin başka bir yolunu bulmak zorundaydı. Ve böylece Nicel Harekete Geçirme’yi icat ettiler. Kantitatif olarak FED, piyasanın kabul etmek istemediği önemsiz tahviller ve diğer çeşitli borçlanma araçlarını satın aldı ve bunun yerine onlar için bir çek yazdı. Böylece likit olmayan bonoları hazır paraya dönüştürdüler.